Środowisko baz danych DB2 może obejmować pojedynczą instalację programu DB2 lub wiele instalacji programu DB2, które mimo że znajdują się na różnych komputerach, współpracują ze sobą w środowisku partycjonowanej bazy danych.
Wybierz środowisko niepartycjonowanej bazy danych, jeśli instalujesz DB2 na pojedynczym komputerze lub nie masz stosownej licencji, aby zainstalować środowisko partycjonowanej bazy danych.
W środowisku partycjonowanej bazy danych pierwsza partycja bazy danych jest tworzona podczas instalowania DB2 na pierwszym komputerze. Ta partycja bazy danych staje się partycją będącą właścicielem instancji. Wszystkie kolejne partycje bazy danych są dodawane do instancji, gdy instalowany jest na nich program DB2. Gdy program DB2 instalowany jest na innych komputerach w celu utworzenia nowych partycji bazy danych, partycje te są dodawane do instancji.
W środowisku partycjonowanej bazy danych partycje współpracują ze sobą podczas zarządzania danymi i obsługi żądań klientów. Fakt istnienia wielu partycji bazy danych jest niewidoczny dla użytkowników i aplikacji. Zwykle każda partycja znajduje się na innym komputerze. Możliwą konfiguracją jest także działanie na tym samym komputerze kilku partycji bazy danych należących do tej samej instancji. Taka konfiguracja określana jest jako zestaw wielu partycji logicznych. Więcej informacji można znaleźć pod adresem http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/db2luw/v9/index.jsp?topic=/com.ibm.db2.udb.admin.doc/doc/c0005940.htm
Wybierz opcje partycjonowania bazy danych dla tej instancji:
Kreator instalacji DB2 wygeneruje dwa pliki odpowiedzi, jeśli będą spełnione obydwa wymienione niżej warunki:
Kreator instalacji DB2 wygeneruje nazwę drugiego pliku odpowiedzi, dopisując łańcuch "_addpart" na końcu nazwy pliku odpowiedzi podanej na panelu Wybór działania - instalacja, utworzenie pliku odpowiedzi lub obydwie te czynności, ale przed jej przyrostkiem (jeśli nazwa ma przyrostek). Na przykład:
Na tym samym komputerze może działać wiele partycji bazy danych należących do tej samej instancji. Taka konfiguracja określana jest jako zestaw wielu partycji logicznych. Należy podać maksymalną liczbę partycji logicznych, które mogą działać na dowolnym komputerze w systemie. Wskazanie maksymalnej liczby partycji logicznych umożliwia zarezerwowanie numerów portów TCP/IP używanych przez partycje bazy danych do komunikacji. W polu Maksymalna liczba partycji logicznych wpisz maksymalną liczbę partycji logicznych. Jeśli na żadnym komputerze nie działa więcej niż jedna partycja logiczna, wpisz wartość 1. Liczbę tę oraz numer początkowego portu TCP/IP można zmodyfikować, klikając przycisk Ustawienia protokołu TCP/IP. Dodatkowe partycje logiczne można dodać później.
Więcej informacji na temat konfigurowania środowiska partycjonowanej bazy danych można znaleźć pod adresem http://publib.boulder.ibm.com/infocenter/db2luw/v9/index.jsp?topic=/com.ibm.db2.udb.pd.doc/doc/t0020781.htm